Reizen, het hoort leuk en ontspannend te zijn, maar soms gaat er weleens wat mis! Op FailFriday vertellen travelgirls hun failmomentjes. Er achteraf om lachen is het beste wat we kunnen doen, toch? Er is ook ruimte voor jouw failmoment! Lees snel verder om te ontdekken hoe jij jouw failmoment kan delen met de lezers van travelgirls.nl!
Het FailFriday moment van… Catheleyne!
In Azië heb ik meerdere faalmomentjes gehad als het ging om openbaar vervoer. Het is allemaal gewoon net even wat minder georganiseerd dan in Nederland. In veel gevallen kun je geen vertrektijden op internet opzoeken. Niemand kan je ook echt vertellen wat de dienstregeling is. Bussen komen en gaan een beetje wanneer ze willen. Op zich prima, behalve als het ‘s avonds laat is en je afhankelijk bent van de allerlaatste bus…
Overstap gemist
Ik was ‘s avonds laat vanuit Borneo geland op het vliegveld van Johor Bahru, een stad in het zuiden van Maleisië op de grens met Singapore. Van AirAsia kregen we een gratis busticket om de oversteek naar Singapore te maken. Vanaf het vliegveld werd ik netjes naar Johor Bahru Sentral gebracht, het centrale busstation. Vanaf hier ging het echter goed mis! We moesten hier overstappen, maar ik had geen flauw idee waar de andere bus stond. Dat had ik natuurlijk moeten vragen, maar ik was zo gewend aan de Nederlandse dienstregelingen en borden met vertrektijden op ieder station dat ik er gewoon niet aan gedacht had. Uiteraard schoot ik iedere medewerker van het busstation aan, maar ik werd van het kastje naar de muur gestuurd en het kwam erop neer dat niemand wist wanneer mijn bus vertrok. Uiteindelijk moest ik maar accepteren dat de bus waarschijnlijk al lang weg was.
En nu? Ik had geen zin om in Johor Bahru te overnachten; het was bepaald geen uitnodigend stadje. Dan maar zelf een manier vinden om die avond nog in Singapore te komen. Het was inmiddels al half een ‘s nachts, maar er ging nog één bus naar Singapore. Ik kocht een kaartje en stapte op de bus, die ons naar de grens bracht. Hier moesten we uitstappen om door de douane te gaan. Inmiddels was ik wel iets wijzer, dus ik vroeg de buschauffeur expliciet om aan de andere kant op me te wachten. Ik dacht: dit gebeurt me geen tweede keer
Go with the flow
Bij de douane deed Singapore haar reputatie van land met strenge regels eer aan. Ik moest een lang formulier invullen en kreeg allerlei lastige vragen. Het hielp niet echt dat ik een soort ‘go with the flow’- houding had: ik had bijvoorbeeld nog geen hostel geboekt. Dat vonden ze daar allemaal uiterst vreemd. Gelukkig mocht ik uiteindelijk toch door de douane. Maar waar ik al bang voor was, bleek ook zo te zijn: geen bus meer aan de andere kant. Ik was best wel boos, omdat ik die meneer niet voor niets gevraagd had te wachten en hij natuurlijk zelf ook wel wist dat het de laatste bus was die die kant op ging. Gelukkig raak ik niet snel in paniek en begon ik alweer na te denken over een oplossing.
Mijn redding: een aardige taxichauffeur!
Het immigratiegebouw stond een beetje in the middle of nowhere. Er waren daar geen slaapplekken en ook geen pinautomaten, en natuurlijk had ik nog geen Singaporese dollars. Wel stond er een rijtje taxi’s te wachten. Met een portemonnee vol Maleisische ringgits stapte ik op een chauffeur af en vroeg of hij alsjeblieft ringgits wilde accepteren en me naar mijn hostel wilde brengen. De eerste paar chauffeurs weigerden, tot ik er uiteindelijk een vond die ‘ja’ zei. Je kunt je voorstellen hoe blij ik was! We rekenden dollars om naar ringgits en hij zette me netjes af bij mijn hostel in Little India. Het was inmiddels twee uur ‘s nachts; gelukkig was er 24 uur iemand bij de receptie aanwezig. Ik ben nog nooit zo blij geweest om mijn bed te zien…
Wat ik hiervan geleerd heb? Probeer niet om ‘s avonds laat nog ergens te komen in Azië met het OV, tenzij je precies weet wat je doet. Een nonchalante, lakse houding komt soms goed van pas op reis, behalve bij de douane. En dan nog iets: Aziaten zullen je altijd de weg wijzen, ook al hebben ze geen flauw idee waar je heen moet of verstaan ze geen woord Engels. Het is hun vorm van beleefdheid. Trek dus altijd voldoende tijd uit voor je reis in Azië, zodat je niet hoeft te stressen zoals ik.
Jouw FailFriday moment op travelgirls.nl?
Hahaha oeps! Vergeleken hierbij zijn we ineens heel blij met het OV in Nederland! Heb jij ook een failmomentje dat je met ons wilt delen? Stuur je verhaal op naar eef@travelgirls.nl en wie weet kunnen we binnenkort met zijn allen om jouw moment lachen of van jouw fout(en) leren!
No Comments