Reizen, het hoort leuk en ontspannend te zijn, maar soms gaat er weleens wat mis!
Op FailFriday vertellen travelgirls hun failmomentjes. Er achteraf om lachen is het beste wat we kunnen doen toch? Er is ook ruimte voor jouw failmoment! Lees snel verder om te ontdekken hoe jij jouw failmoment kan delen met de lezers van travelgirls.nl!
HET FAILFRIDAY MOMENT VAN… EEF!
Ik ben een magneten verzamelaar. Van alle reizen die ik maak, hoe kort of lang ook, neem ik magneten mee terug.
Op de meeste toeristische plekken hoef je daar ook totaal geen moeite voor te doen en is het vaak een kleine moeite.
Pas geleden was ik echter op de Azoren en daar is het vinden van magneten een lastige klus. Maar ja, als je iets verzamelt, wil je het gewoon hebben!
MAGNETEN? WAAR?
In een (voor daar) vrij groot dorpje vroeg ik daarom in de supermarkt of ik ergens magneten kon kopen op het eiland. En dat was lastig, maar misschien had Esmeralda die. Ik moest daarvoor bij een wit gebouw vlakbij de kerk zijn. Die avond zou niet meer lukken, maar de volgende dag zou ze tot 18 uur open zijn.
De volgende dag kwam het toevallig zo uit dat wij een kwartier voor sluitingstijd weer door het dorp reden. We zagen bij de kerk een wit gebouw dat handwerk verkocht. Op naar Esmeralda en haar magneten!
Daar aangekomen hing er een briefje op de deur, dat ze open waren maar dat als de deur niet open was, je aan moest bellen. Aanbellen was dus wat ik deed en vervolgens wachtte ik, en wachtte ik, en wachtte ik…. Nog maar een keer bellen en ineens kwam er beneden uit de tuin een zwaaiende arm. Ze hadden het dus gehoord. Dus ik wachtte, en wachtte, en wachtte…. Ik twijfelde zelfs of die zwaaiende hand geen toevallig voorbij zwaaiende hand was. Maar toen kwam er toch een oud, kreupel, alleen Portugees sprekend vrouwtje naar boven gestrompeld. Mijn reisgenoot die eigenlijk even in de auto zou wachten, was inmiddels ook maar aangesloten.
EENMAAL BINNEN….
Inmiddels was het over sluitingstijd, maar we werden hartelijk verwelkomd in een winkeltje vol dekens, lakens, pannenlappen en wat er ook maar meer te borduren valt. Vol trots kregen we een hele uitleg in het Portugees. Dat we het niet verstonden kwam niet helemaal aan….. Zelf maar even rondkijken in het winkeltje, want we kregen niet uitgelegd dat we voor magneten kwamen. Toen we bij een vitrine kwamen, bukte mevrouw om het licht aan te doen, waarna ze op mijn been tikte. Of we haar even omhoog wilde helpen, want ze kwam niet meer zelfstandig omhoog.
GOED NIEUWS!
Nog iets verder kijkend vonden we de magneten! Er waren er gelukkig twee met Flores erop. Want dat de bestemming erop staat, is wel een vereiste in mijn verzameling. Oppakken, afrekenen en weg!
Niet dus, als we een beetje op ons Portugees konden vertrouwen waren ze beiden niet te koop. Als we het goed hebben ontcijferd was de ene een gift van iemand en de andere was gemaakt voor haar, door haar kleindochter.
Shit…….
Uit medelijden maar een ander kleinigheidje gekocht, al was het maar voor de barre tocht die ze naar boven moest afleggen om ons te verwelkomen.
Maar een afscheid wilde zelfs na betalen maar niet lukken. We moesten nog wat in het gastenboek zetten en daarna begon ze nog met een tweede deel van haar verhaal en rondleiding langs de rest van al haar borduurwerk. Na wat knuffels, kussen en een selfie konden we bijna een uur later dan toch eindelijk vertrekken! Maar niet voordat we haar borduurcertificaat/diploma/prijs of wat het dan ook mocht voorstellen hadden gezien. En wat denk je…. Daar stond een hele andere naam. Deze mevrouw was helemaal Esmeralda de magnetenverkoopster niet!
EN DIE MAGNEET VAN FLORES DAN?
Die magneet van Flores heb ik nooit meer gevonden. De volgende dag vertrokken we naar het volgende eiland. Op het vliegveld was de souvenirshop helaas dicht. Ik heb uiteindelijk op het volgende eiland maar een blanco magneet gekocht, waar ik zelf Flores op heb geschilderd…..
Heb jij ook een failmomentje dat je met ons wilt delen? Stuur je verhaal op naar info@travelgirls.nl en wie weet kunnen we binnenkort met zijn allen om jouw moment lachen of van jouw fout(en) leren…
No Comments