Maleisië | Reis je naar Borneo? Beklim dan Mount Kinabalu!

Een berg beklimmen, dat is toch alleen voor professionals? Nee hoor! Mount Kinabalu (of Gunung Kinabalu in het Maleis) is gemakkelijk te beklimmen zonder dat je speciale materialen nodig hebt. Iedereen die redelijk fit is en goede wandelschoenen bezit, kan het doen. Het blijft natuurlijk wel een pittige klim. Voor het geval je nog twijfelt of je het aankunt, delen wij hier onze ervaring met het beklimmen van Mount Kinabalu. Wedden dat je na het lezen meteen je tocht wil boeken?

Gunung Kinabalu is de op een na hoogste berg in Zuid-Oost-Azië. De berg ligt op het Maleisische deel van het eiland Borneo. Voor sommige Maleisiërs is de berg heilig; als toerist moet je dat respecteren. De top bevindt zich op 4095 meter hoogte. Gelukkig begin je de klim niet aan de voet. Wij volgden de Mesilau Trail, die op 1800 meter hoogte start. Je gids haalt je ‘s ochtends vroeg op bij je hostel in Kota Kinabalu en brengt je naar het startpunt. Je ontmoet dan ook je reisgenootjes. In ons geval waren dat een Zweedse en een Engelse jongen. Wanneer je genoeg water en eten hebt ingeslagen, kun je aan de tocht beginnen!

De eerste dag

De eerste dag klim je naar de Laban Rata-hut op 3300 meter hoogte. Deze klim is zwaar, maar wel te doen. Wij deden er iets meer dan vier uur over. Er waren wel duidelijk niveauverschillen in onze groep: de Zweedse klimmer was beduidend fitter dan wij en liep dan ook vaak alvast een stuk vooruit. Gelukkig zijn er veel rustpunten onderweg, waar je elkaar ook weer kunt ontmoeten. De gids, die trouwens verplicht is, helpt je sowieso om de tocht in jouw tempo te maken. Leuk detail: onze gids deed het in skinny jeans. We hebben het hem gevraagd en hij maakt de tocht een paar keer per week. Voor hem is het inmiddels een eitje dus. De eerste dag merk je al dat het steeds kouder wordt naarmate je hoger klimt.

Aangekomen bij de Laban Rata-hut wacht er een dinerbuffet, wat je wel nodig hebt om weer wat aan te sterken. Je kunt hier foto’s maken, douchen (als je geluk hebt warm) en slapen. Na het eten, rond 18:00, ga je al naar bed toe, omdat je heel vroeg op moet voor de klim op dag twee. Je kunt je wel voorstellen dat je dan niet zo goed slaapt. Om twee uur ‘s nachts ging onze wekker voor het supper. Rond 03:00 begonnen we aan de klim naar de top. Dit doe je vroeg, zodat je de zonsopgang op de top mee kunt maken. Omdat het zo donker is, moet je wel een hoofdlampje op. Ook handschoenen en warme kleding zijn vanaf dit punt geen overbodige luxe.

De top van Gunung Kinabalu bereiken

Dit deel van de tocht vonden we wel echt zwaar. Het is donker, er staat een snijdende wind en je loopt op grote hoogte. Sommige mensen krijgen last van hoogteziekte. Eventueel kun je hier pilletjes voor meenemen, want als je er eenmaal last van hebt, wil je eigenlijk zo snel mogelijk omlaag. En je wilt de top natuurlijk niet missen! Bij het laatste stuk ligt er een touw om je te helpen en onze gids was ook heel behulpzaam. Wij haalden de top net toen de zon opkwam. Jammer genoeg was het bewolkt, maar het blijft een mooie ervaring. Check de foto’s maar! We bleven een tijdje boven om ons te verwonderen en foto’s te maken voordat we weer aan de afdaling begonnen.

De afdaling

Vanaf dit punt dachten we dat het simpel zou worden. Naar beneden is toch immers gemakkelijker dan naar boven? Fout gedacht. Eerst gingen we terug naar Laban Rata, waar we ontbeten. Daarna begonnen we aan de afdaling naar het beginpunt. Dit was voor ons het allerpijnlijkste van de hele tocht. Misschien dat onze ‘klimtechniek’ verbetering nodig heeft, maar de impact op je knieën bij het afdalen is enorm. Recht naar beneden ging op gegeven moment niet meer, we moesten zijwaarts de berg af. Dat duurde twee keer zo lang. Maar zoals altijd komt het einde toch in zicht en eigenlijk waren we best vroeg (13:00) weer terug op het beginpunt.

Kortom: de klim is zwaar, maar echt te doen voor iedereen met een gemiddelde conditie. Zorg voor warme kleding, goede schoenen en genoeg water en eten. Na afloop ben je supertrots en een ervaring rijker! Wij hadden daarna trouwens nog twee dagen pijnlijke knieën, dus het is wel slim om even een relaxdagje te plannen als je terugkomt. Zolang dat binnen je reisschema past, kunnen wij het in ieder geval aan iedereen aanraden!

Heb jij Mount Kinabalu ook beklommen of ben je van plan het te gaan doen? Laat het weten in de reacties!